Dieppe – Monnickendam

Wisseling van de bemanning en op naar huis.

Op zondag 2 augustus als Paul, Renate en Ilse vanuit Fecamp vertrekken richting Dieppe, vertrekken Bert, de broer van Renate, en ik richting het zuiden om de Johanna het laatste stukje naar huis te zeilen. We treffen elkaar ’s avonds in de haven van Dieppe en na een warm welkom aan boord gaan we even Dieppe in om daar een hapje te eten en nog iets van de stad te bekijken.

De volgende morgen stappen Renate en Ilse in de auto, en wij, Paul, Bert en ik, maken de trossen los voor een zeiltocht richting Boulogne sur Mer. Omdat we genoeg tijd hebben hoeven we geen nachten door te varen en kunnen we elke avond een haven in voor de nacht. Eenmaal op open water blijkt dat nog een stuk of 15 Nederlandse boten vanuit Dieppe richting het noorden varen. Omdat de wind ons een beetje in de steek laat zien we alle boten na enige tijd in de rug, maar als ‘s middags de wind aantrekt en de Johanna de wind goed in de zeilen heeft kunnen we er toch nog een aantal inhalen zodat we niet als laatste in de haven van Boulogne sur Mer aankomen. Na een aankomstborrel lopen we de stad in om iets te eten. De stad blijkt een oude stadsmuur te hebben welke nog bijna geheel in tact gebleven is en we maken na de pizza dan ook nog een leuke wandeling over deze muur.

De planning is om dinsdag vanuit Boulogne via Calais naar Zeebrugge te zeilen zodat ook de laatste dag op zee niet een hele lange tocht hoeft te worden richting IJmuiden. Dit loopt helaas iets anders. Het eerste stuk naar Calais loopt de Johanna mooi, halve wind, en als we bij Calais de koers verleggen en met een wind 6 in de rug richting België zeilen is er ook nog niets aan de hand. De hoge golven deren de Johanna niet. Als we bij Duinkerken varen en de wind nog verder aantrekt richting een windkracht 7/8 besluiten we om het grootzeil te laten zakken en op de fok verder te zeilen. We zitten inmiddels in de vaargeul voor Duinkerken en als Paul en ik onze zeilpakken hebben aangedaan, er zal wel wat water overkomen als we met de neus in de wind het grootzeil laten zakken…., draait Bert de Johanna met haar neus in de wind. Nu snel het zeil naar beneden als Bert ineens roept geen grip meer te hebben op het roer. Paul rent naar achter terwijl ik de lijnen opruim. Er blijkt een hydrauliek slang van de stuurinrichting te zijn gesprongen. Paul pakt snel de noodhelmstok om daarmee het roer weer onder controle te krijgen. Met deze helmstok varen we, met twee man sturend, naar de haven van Nieuwpoort. We bellen even met het thuisfront en Renate regelt meteen dat er in de haven van Nieuwpoort iemand op de kade staat om de lijnen aan te pakken zodat het afmeren in ieder geval soepel verloopt. Het sturen gaat natuurlijk anders dan anders en dan is het handig als er een extra handje op de kade staat. Eenmaal in Nieuwpoort een bedrijf opgezocht welk voor ons de slangen kon maken. Snel de boel gedemonteerd en met de taxi hier naar toe. Wat een service, het was inmiddels 7 uur ’s avonds maar binnen een kwartier hadden we twee nieuwe slangen en konden we met de taxi weer terug om de boel weer te monteren. Na deze acties een welverdiend biertje en een lekkere biefstuk/hamburger in het restaurant van de haven. Nu moesten we toch een lange dag maken om woensdagavond in IJmuiden aan te komen, dus vroeg uit de veren en op naar Nederland. ’s Morgens is de wind gaan liggen dus op de motor langs de Belgische kust. Later op de dag komt er toch nog een beetje wind , zodat we toch nog de zeilen kunnen hijsen. We hebben stroom tegen en we laten de motor maar even bijstaan. Bij Rotterdam kunnen we zonder vertraging de Traffic Lanes oversteken en als we ’s avonds om 9 uur voor Scheveningen zeilen met de stroom mee besluiten we toch maar door te varen naar IJmuiden. Als we daar rond de klok van 1 uur aankomen duiken we na de gebruikelijke aankomst borrel snel onze kooi in om de volgende morgen om half 7 weer te vertrekken richting Monnickendam. Het laatste deel van de reis verloopt zeer voorspoedig, wat drukte bij de Oranjesluis in Amsterdam, maar we kunnen toch met de eerste schutting mee het Buiten IJ op. Bij het Paard van Marken komen we Joop al zeilend tegen.

Als we de Gouwzee opvaren trekt de wind nog even aan en kunnen we toch nog een klein stukje zeilen vandaag. Snel de fok gezet en nog even de motor uit. Bij Marken moeten we de koers weer verleggen en varen we tegen wind op de motor de haven van Monnickendam binnen.

Dit was voor deze trip het laatste verslag. We hopen dat jullie ze met net zo veel plezier gelezen hebben als dat wij, Renate en ik, ze geschreven hebben.